Poker in Melbourne

Vrienden!
Vanuit het zonnige Melbourne is hier een nieuw verhaal over het leven Down Under. Zoals ik eerder aangaf was m'n plan om hier in Melbourne te gaan pokeren, dus pokeren is het voornaamste wat ik momenteel doe. En het gaat als een trein kan ik melden! Ik zit hier nu een kleine 2 weken waarin ik een winst van ruim 2.000$ heb weten te boeken. De combinatie van goede kaarten, een solide strategie en veel slechte tegenstanders blijkt weer eens lucratief te zijn. Zolang een enorme pech uitblijft verwacht ik nog wel meer Dollars bij te mogen boeken de komende weken. Ik heb op dit moment niet zo veel vrienden en bekenden in de buurt, dus ik maak van mijn tijd gebruik om zoveel mogelijk geld te verdienen.

=====================================

Om een idee te geven, de gemiddelde dag als pokerende backpacker ziet er ongeveer als volgt uit:
Op dinsdagmorgen word ik rond een uur of 9 gewekt in mijn 16-persoons dorm room. Verschillende mensen moeten vandaag uitchecken en zijn hun backpacks aan het inpakken, wat gepaard gaat met een hoop herrie en gekraak. Ik heb de afgelopen nacht niet super geslapen. Ik was vannacht pas om 2 uur terug van de vorige avond pokeren. Voordat ik goed en wel sliep was het denk ik een uur of 3. Er lag iemand flink te snurken aan de andere kant van de kamer, waar ik ergens midden in de nacht wakker van werd. Ik moest rond 5 uur ook nog naar de WC. Helaas zit de WC een stukje verderop op de gang, dus na m'n wandeling heen en weer was ik opnieuw klaarwakker.
Ik had de vorige avond een winst van 300$ gemaakt, dus ik word gelukkig wel voldaan wakker deze morgen. Ik draai me nog eens om en probeer wat verder te slapen. Rond half 12 word ik opnieuw wakker. Nu zijn het de schoonmakers die herrie maken. Ze komen de lakens vernieuwen van degenen die uitgecheckt zijn. Ook het bed onder mij (ik lig bovenin een stapelbed) wordt verschoond, waardoor ik alle kanten op geschud word. Goed, half 12, mooie tijd om er eens uit te komen.
Na een snelle douche begeef ik me richting de keuken. Het hostel is enorm groot en de keuken is eigenlijk net te klein voor zoveel mensen. Gelukkig is het rond deze tijd niet zo druk in de keuken. Ik ga op zoek naar m'n koeltas in één van de 10 koelkasten. Wat een bende is dat toch altijd met die gedeelde kasten en koelkasten.
Als ik net aan mijn ontbijt begin komt Mike binnenlopen. Mike is een opgewekte Amsterdamse Indonesiër die bevriend is met meer dan de helft van de mensen in en rond het hostel. Hij vraagt me naar het resultaat van de avond ervoor. "Driehonderd dollar winst? Lekker ouwe!". Hij heeft altijd verhalen over z'n werk als ober, vrouwen, Amsterdam en z'n carrière als amateur rapper. Ook Vincent komt erbij zitten, een stevige gozer uit Aruba. Hij lag vannacht pas om 5 uur in z'n bed na een flinke avond stappen. We drinken samen nog een bakkie koffie en gaan daarna ons eigen weg.

Intussen begint er onderin m'n buik al een bepaald onrustig gevoel op te komen. Dat heb ik altijd voordat ik ga pokeren. Of ik nou 1 keer of 1000 keer in het casino geweest ben, vanaf het moment dat ik wakker ben totdat ik aan de pokertafel zit bouwt er zich een gezonde spanning op. Uiteraard heb ik dit alleen op de dagen dat ik van plan ben te pokeren, het is niet zo dat ik m'n hele leven met zo'n gevoel rondloop.

Ik vul m'n rugtas met al mijn waardevolle spullen erin: laptop, telefoon, paspoort, MP3-speler, fototoestel. Ik laat dat soort zaken liever niet in een gedeelde 16-persoons kamer achter. Verder maak ik nog even een lunchpakketje voor later op de dag: ik smeer een paar broodjes met pindakaas, pak een fles water, een pakje jus d'orange, een paar muesli-repen en een pak kauwgum. Voor deze dingen betaal je veel geld in het casino, dus als paupere backpacker haal ik dit liever in de Aldi om de hoek. Een broodje met pindakaas kun je trouwens ook niet krijgen in dit casino.
Vanaf m'n hostel in Franklin street is het zo'n 20 minuten lopen naar het casino toe. De route voert door de hoofdstraten van de drukke binnenstad, onder Flinder Street Station door en over de Yarra River. Zoek online naar een plaatje van Melbourne en je vindt de rivier met het station bovenaan de hits. Onderweg stop ik nog even bij één van de 10 McDonaldsen die ik tegenkom om een kwartiertje van het gratis wireless internet gebruik te maken. Ik "like" een paar foto's en status updates op Facebook, reageer op een mailtje en check even het gekibbel tussen de directieleden van Ajax.

Rond een uur of 2 in de middag kom ik aan bij het Crown Entertainment Center. Dit is een enorm complex bestaande uit het casino, verschillende nachtclubs en cafés, luxe restaurants, goedkope fastfood tenten, dure winkels, showrooms van auto's, een bioscoop, theaterzalen en nog meer. Het casino is het grootste van het zuidelijk halfrond en zou in Las Vegas zeker niet misstaan. Ik moet zelf in de Poker Room zijn. Deze zit in de hoek van het complex onder het food court.
Er hangt altijd een bepaalde airconditioning lucht in de pokerzaal. Aan de ene kant is het wat muf en aan de andere kant is het wel een frisse geur. Het is er vrij koel, een graad of 20 denk ik. Net te warm om met je dikke trui te gaan zitten, maar te koud voor korte broek en slippers. Meestal is er wel wat herrie in de zaal. Het "ting ting ting" van fruitautomaten is in ieder geval nonstop te horen.

De zaal bestaat uit zo'n 50 pokertafels, met daarnaast wat blackjack en roulette tafels en fruitkasten bij de ingang. Op een rustig moment, bijvoorbeeld de maandagmorgen, zijn er een stuk of 6 pokertafels bezet. Op een drukke vrijdagavond zijn ze bijna alle 50 gevuld. Overal in de zaal hangen TV schermen waarop sport wordt uitgezonden. Aan een wand hangt een enorm scherm met daarop altijd ESPN of Fox Sports.
Ik loop naar de "registration boot" om me in te schrijven voor de 1/2 NL game. Er is een wachtlijst met 1 persoon vóór mij, dus ik zal even moeten wachten tot er 2 mensen aan de 1/2 NL tafels stoppen. Ik geef m'n naam en telefoonnummer, zodat ik even later een sms zal krijgen als er een plekje beschikbaar is.

In de hoek van de zaal bevindt zich een bar met wat tafels waarvandaan je de hele zaal kunt overzien. Ik bestel er een bakkie koffie en kijk de zaal rond op zoek naar bekenden. Een Canadese jongen genaamd Josh zit aan een tafel te spelen. Ik heb eens eerder met/tegen hem gespeeld en het bleek wel een goeie kerel. Hij zit altijd met een Bosten Red Sox petje over z'n ogen heen getrokken. Hij is ook aan het backpacken en zolang hij nog op zoek is naar werk zit hij in het casino te pokeren. Ik loop bij hem langs om te vragen hoe hij ervoor staat. "Grinding it out man" is z'n antwoord. Dit betekent iets als "Ik doe m'n best maar het gaat gestaag".

Ik krijg een sms: "Philip P, your $1/2 Turbo NL table is available." Nice, tijd om te spelen! Ik haal m'n ticket op waarop staat dat ik op tafel 12 mag plaatsnemen. Voordat ik ga zitten moet ik nog even chips halen bij de cashier. Ik vraag om 200$, 20 rode van 5$ en 4 groene van 25$.
De opgebouwde spanning is nu op z'n hoogtepunt. Het is niet zo dat ik met trillende handjes en knikkende knieën rondloop, maar ik heb wel een bepaald enthousiast gevoel in m'n buik. Zo'n gevoel vlak voor een examen waarvan je weet dat je het goed hebt voorbereid. Je hebt er vertrouwen in, maar je weet toch niet helemaal zeker wat de dag je gaat brengen. Zodra ik aan de tafel zit is dit gevoel trouwens vrijwel geheel verdwenen.

Ik loop naar tafel 12 en begroet de 8 anderen die er al zitten: "G'day folks". Ik leg m'n telefoon en MP3-speler op tafel, zet m'n half opgedronken bakkie koffie neer en tel 120$ aan chips uit (dat is het maximum om mee te starten). De andere 80$ stop ik in m'n broekzak.
Ik zie aan de tafel twee bekenden van eerdere sessies. Beide wat oudere mannen. Eén ervan is een Australiër. Ik heb een paar keer eerder bij hem aan tafel gezeten maar nooit echt met hem gesproken. De ander is een Griekse local die hier al jaren komt. Ik herinner me hem zelfs nog van 4 jaar geleden toen ik hier een aantal maanden veel gespeeld heb. Er is een grote Griekse groep, een man of 15, die hier al jaren en jaren letterlijk elke dag komt pokeren.
Beide spelers zijn erg voorspelbaar, waar ik uiteraard blij om ben. De rest van de tafel ken ik niet. Er zit een vrouw van rond de 50 en de rest zijn mannen, jong en oud. Ik kijk alle spelers even aan om te zien hoe ze erbij zitten en tel bij iedereen hoeveel ze ongeveer aan chips hebben liggen. Cruciale informatie bij het pokeren is met hoeveel geld je tegenstanders spelen.
Aight, ik zit, tijd voor poker!

Voor degenen die niet goed weten wat poker inhoudt, hier een korte uitleg. Op het eerste gezicht zou je denken dat het doel van pokeren hetzelfde is als bij het surfen, "to look cool en have fun". Op de TV lijkt het daar in ieder geval op, iedereen zit met fancy zonnebrillen en capuchons op z'n kop. De ware poker speler weet echter beter. Het gaat erom zo veel mogelijk geld te verdienen op de lange termijn. Alles wat je doet staat in het teken van de beste lange termijn verwachting. Elke actie die je maakt moet een zo hoog mogelijke EV (Expected Value) opleveren.

In het poker ben je aan het wedden dat je de beste kaarten hebt. Elke speler krijgt een aantal kaarten waarop hij mag inzetten.
Speler A: "Mijn kaarten zijn goed, ik zet 10$ in"
Speler B: "Mijn kaarten zijn slecht, ik trek me terug"
Speler C: "Mijn kaarten zijn beter, ik verhoog met nog eens 10$"
Speler A: "Ok, kom maar op, ik ga mee met die 10$ extra, laat maar zien wat je hebt"
Dat is het hele principe van poker. Potje na potje krijg je nieuwe kaarten waarop je gaat wedden. Uiteraard is dit een versimpelde voorstelling. Er zijn vele varianten van poker, de versie die ik speel is No Limit Texas Hold'em cash game. Cash game betekent dat je in mag kopen wanneer je maar wilt, en weer mag vertrekken wanneer je maar wilt. Het tegenovergestelde van cash game is een toernooi, waarbij je eenmalig allemaal tegelijk inkoopt en pas stopt totdat je blut bent, of de chips van alle anderen hebt gewonnen.
De regels van het spel zijn vrij simpel, maar tactisch gezien is het ongelooflijk complex. Een bekend gezegde van (..) is: "It takes an hour to learn the game, it takes a lifetime to master it". Oftewel, de regels heb je in een uurtje geleerd, maar het zal je hele leven kosten om er bedreven in te raken.

Het eerste uur dat ik speel gebeurt er voor mij niet veel bijzonders. Het grootste deel van de kaarten zijn het inzetten niet waard, dus ik gooi bijna alles weg. Geduld is een schone zaak, zeker tijdens het poker spelletje. Ik zit intussen wel op te letten hoe de rest van de mensen speelt en probeer zoveel mogelijk te onthouden. Er zit er eentje bij die goed begrijpt wat hij aan het doen is. Hij speelt alleen met goeie kaarten en doet dat aanvallend. De rest van de tafel speelt passief en voorspelbaar. Binnen korte tijd krijg je al een goed beeld van het spel van je tegenstanders.

Vraag aan een willekeurige goeie speler naar de basis principes van goed poker en hij zal zeggen "tight" en "aggressive".
Tight: speel alleen met goeie kaarten en gooi alle meuk weg.
Aggressive: als je speelt, knal er dan in. Verhoog de inzet en zet druk op je tegenstanders.
Het grootste deel van de mensen speelt juist tegenovergesteld. Ze zijn "loose", wat wil zeggen dat ze spelen met allerlei slechte kaarten. En ze zijn "passive", wat betekent dat ze meegaan met de inzet van anderen en zelf zelden verhogen. Dat zijn echt perfecte omstandigheden, als iedereen loose en passive speelt. Als een stel makke schapen. Het mooiste is dat veel mensen er zelf geen idee van hebben hoe slecht ze eigenlijk zijn. Ze zijn gewend om op een bepaalde manier te spelen en blijven dat hun hele leven waarschijnlijk zo doen. Je moet die mensen ook gewoon respecteren. Ze zijn geen expert in het spel en hebben er geen dagen en weken op zitten studeren. Ze vinden het gewoon leuk om wat te spelen en hebben blijkbaar genoeg geld om een paar honderd dollar op een avond te verliezen.

Ik zal hier taktisch gezien trouwens niet te diep ingaan op het spel. Ik denk erover binnenkort eens een stukje te typen over "strategy @ the Crown casino 1/2 NL game", maar dat lijkt me voor de waarbenjij.nu site niet zo geschikt:)

M'n dag gaat verder zoals vantevoren gehoopt. Ik win wat potjes en verlies wat potjes. De potjes die ik win zijn over het algemeen een stuk groter dan die ik verlies, wat netto uiteraard gunstig is voor mij. Ik speel tot een uur of 19:00 in de avond. Tussendoor doe ik me te goed aan mijn broodjes pindakaas en pakje jus d'orange. Spelers komen en gaan in de tussentijd. De meesten lopen met lege handen van de tafel weg omdat ze blut gespeeld zijn, een enkeling vertrekt met een paar honderd Dollar.
Na 5 uur spelen is het tijd voor pauze. Ik ga met een winst van 200$ richting de cashier en ruil de chips om voor geld. In het food court boven de poker room bestel ik wat te eten. Vandaag ga ik voor Fried Rice met 2 gerechten naar keuze. Ik kies voor geroosterde kip en wat vegetables. Soms raak ik in het food court met iemand aan de praat, maar vandaag vermaak ik me met een potje Angry Birds op de HTC. Na het eten bestel ik een bakkie koffie waarmee ik naar buiten ga voor een korte wandeling in de ondergaande zon.
Langzaam bouwt het nerveuze gevoel zich echter alweer op in m'n buik. Om dit te stillen loop ik de poker room weer in en schrijf me opnieuw in voor de 1/2 NL game. Een nieuwe sessie begint, wat zal dit me opleveren? Ik speel opnieuw zo'n 5 uur, tot een uurtje of 1 in de nacht. Het is wederom een winstgevende sessie, ik mag nog eens 250$ aan gewonnen chips inwisselen voor geld bij de cashier. Like!
Moe maar voldaan ga ik nog even langs de McDonald's voor een stuk cheesecake en gratis internet. Daarna loop ik terug naar mijn hostel door de deels verlaten binnenstad van Melbourne. Het grootste deel van m'n 15 kamergenoten ligt al te slapen, dus ik probeer zo stil mogelijk m'n bed in te kruipen. M'n portemonnee met inmiddels 1700$ aan cash geld erin leg ik onder mijn kussen. Binnenkort misschien maar even een bankrekening openen om het geld daarop te storten. Ik maal in bed nog even na over bepaalde situaties en acties van de afgelopen dag. Heb ik domme fouten gemaakt? Moet ik iets aanpassen aan mijn algemene strategie? Was het wel slim om die geflopte straight te slowplayen, of kon ik beter op de flop all-in raisen? Whatever, ik denk er morgen verder over, tijd om te slapen.

=====================================

Ik kan echt genieten van een dag poker. Genieten van het grote casino dat z'n best doet om het de mensen naar het zin te maken. Genieten van de vrijheid, ik kan heengaan wanneer ik wil, stoppen wanneer ik het zat ben, ik hoef aan niemand verantwoording af te leggen.
Ik kan genieten van de mensen en de psychologie aan de tafel. Je bent constant bezig om te proberen de gedachten van anderen te lezen. Bij elke actie die iemand maakt probeer je uit te zoeken waarom hij dat doet: is hij aan het bluffen, heeft hij hele goeie kaarten, heeft hij matige kaarten en kan ik hem misschien wegbluffen? Het is vaak een beetje puzzelen geblazen.
Het is ook mooi om zoveel verschillende persoonlijkheden aan de tafel te zien. De Griekse community die er dagelijks rondloopt zijn een stelletje bazen. Het is net de Soprano familie. Ik vroeg één van hen eens naar wat hij voor werk had gedaan toen hij jonger was. "Small business, nothing special" zei hij. Geen idee wat ik daarbij moet denken, maar ik heb er maar niet verder naar gevraagd. Sommigen van hen zijn netjes in pak, anderen lopen in een vaal oud trainingspak. Chris, een klein Grieks mannetje die ik me nog herinner van 4 jaar geleden, loopt serieus nog steeds in hetzelfde trainingspak rond als dat hij toen al aanhad. Geniaal.

Verder zit er een aantal oudere mannen die volgens mij echt gokverslaafd zijn. Met eentje heb ik soms wel te doen. Ik weet z'n naam niet, maar hij is een Australiër van een jaar of 65. Hij draagt altijd een groene bodywarmer en een oud petje met "Melbourne" erop. Z'n gelaatsuitdrukking is een beetje sip. Hij praat net zoals Cleveland, die neger van de tekenfilm Family Guy. Traag en alsof z'n neus verstopt zit. Hij heeft allerlei oninteressante anekdotes over dingen die hij tijdens het pokeren heeft gezien. "This one guy got aces, then another raised with Queen-Jack, bladieblabla". Volgens mij ziet hij zichzelf als zo'n ervaren rot in het vak, eentje van de oude stempel. Ik heb hem echter nog nooit zien winnen. Keer op keer haalt hij hoofdschuddend een nieuw briefje van 100 uit z'n zak als hij weer blut raakt. Hij stond er laatst eens redelijk voor, hij had iets van 250$ voor zich liggen terwijl hij voor 60$ had ingekocht. Hij had zelfs een klein trots lachje op z'n gezicht.
Helaas voor hem had ik ook iets van 300$ om mee te spelen en pakte ik zijn hele stapeltje. Hij verhoogde de inzet van 2$ naar 12$. Ik had een paartje Koningen en verhoogde het nog eens naar iets van 40$. Hij mee. Flop was J-10-3. Hij checkt, ik zet 50$ in. Hij raiset naar 100$, ik ga all-in, hij callt. Ik verwachtte AJ, blijkt dat hij A10 in z'n handen heeft.
Ik heb geen idee waar hij met zijn gedachten zat op dat moment, maar het was echt een dwaze actie van hem. A en T bleven uit dus ik won de pot. Hij schudde z'n hoofd en toverde z'n portemonnee tevoorschijn om opnieuw in te kopen. Dit was één van de weinige keren dat ik het lullig voor iemand vond dat ik z'n geld van hem won.

Er zijn ook mindere kanten aan de lange dagen in het casino. Het grootste probleem is dat je vantevoren nooit kunt weten of je zult winnen of verliezen. Op de lange termijn kun je een grote winnaar zijn, maar het kan best zijn dat je een paar dagen op rij enorme pech hebt waardoor je met verlies naar huis gaat. Of dat je een stomme fout maakt wat een hoop geld kost. Mentaal is het soms moeilijk te verkroppen als je verlies maakt, hoewel het simpelweg bij het gokelement van het poker hoort.
Een ander minpunt is de hygiëne. Iedereen zit de hele tijd met z'n handen met de chips te spelen. De chips gaan echter van persoon naar persoon. Er hoeft er maar eentje bij te zitten die een griepvirus te pakken heeft, of de hele tafel krijgt er wat van binnen. Helaas wast ook niet iedereen netjes z'n handen nadat hij naar de WC is geweest.
Nog een nadeel aan het poker is dat er zelden vrouwen van tussen de 20 en 30 jaar aan de tafel zitten. 90% van de spelers is sowieso man. De enkele vrouw die speelt is over het algemeen ouder dan 50. Voor de sfeer kan het goed zijn om wat jongere dames aan de tafel te zien. Er zijn ook dagen bij dat het echt mega saai is aan de tafel en er weinig wordt gesproken. Ik probeer altijd wel wat met de dealer of andere spelers te kletsen, maar soms komt het totaal niet los. Gelukkig heb ik dan m'n MP3 speler bij me om lekker naar een muziekje te luisteren.

Sommige dagen is het wel feest aan tafel. Afgelopen zondag kwamen er einde van de middag een paar dronken lui langs. Ze kwamen van een lokale cricket wedstrijd af waar ze een partij hadden zitten zuipen. Dronkenlappen zijn mooi om 2 redenen. Ze brengen een leuk sfeertje aan tafel met grappen en geschreeuw. Daarnaast knallen ze er vaak een hoop geld doorheen in korte tijd, waar ik uiteraard graag gebruik van maak. Eén van die gasten was schor maar zat toch de hele tijd te schreeuwen. Als iemand wat zei of deed dan riep hij "this mannnn!" of "this chickkkkk!". Hij zat zelf flink te drinken en betaalde twee keer een rondje bier voor de hele tafel. Met een grote glimlach zat hij iedereen te bekritiseren. Als ik zijn inzet verhoogde was het "This mannnn, this guy from Sweden!". Ik was lang en blond dus ik kwam uit Zweden. Uiteindelijk won ik zijn stapel fiches van ongeveer 200$ toen ik all-in ging met 2 pair tegen zijn enkele pair.

Afgelopen vrijdagavond was het ook genieten. De hele avond hing er al een gezellige sfeer aan tafel. Daarnaast speelde iedereen weer als een stel makke schapen, dus het was eenvoudig geld verdienen. Rond een uur of 22:00 stond ik er aardig voor, m'n beginstapel van 120$ had ik uitgebouwd tot iets van 250$.
Op dat moment kwam er een blonde meid van een jaar of 28 aan tafel zitten. Het was duidelijk dat ze flink nerveus was, met trillende handen zette ze haar chips neer. Ze bleek een Duitse backpacker te zijn en had een aantal vrienden meegebracht die allemaal een stukje verderop mee stonden te kijken. Even later kwamen er nog 2 plaatsen vrij aan onze tafel en schoven er 2 maten van haar aan, een Duitser en een Nederlander. Beide waren ze net zo nerveus als hun Duitse vriendin. Het was duidelijk dat ze thuis wel eens met vrienden hadden gespeeld, maar dat ze voor het eerst in een echt casino zaten. Toen de Nederlander een flinke inzet maakte, waarschijnlijk had hij goeie kaarten, vroeg hij aan de dealer of hij tijdens het potje nog extra geld uit z'n portemonnee mocht pakken om in te zetten. LOL. Ik zei dat hij zijn credit card even langs de schudmachine moest halen om extra fiches te krijgen. De hele tafel lag in een deuk.
Even later speelde ik headsup (1 tegen 1) met de Duitse blonde en wist ik haar laatste geld te winnen. Lullig voor haar, maar d'r poker avontuur was voorbij deze avond. Ik kreeg van de dealer op m'n kop omdat ik haar geld gepakt had. Zo vaak zag hij geen mooie dames aan de tafel en ik had haar nu weggejaagd. De andere Duitser en Nederlander gingen korte tijd later ook ten onder, wat tot teleurgestelde reacties van hun vrienden verderop leidde.

=====================================

Uiteraard is er buiten het poker om nog meer te doen in Melbourne. Daar zal ik de volgende keer wat meer over schrijven. Jimmy is er inmiddels met zijn vriendin Veronique vandoor met een gehuurde camper. Ik heb Veronique nog even gezien, een vrolijke Brabantse dame. Zij en Jimmy zullen zich vast vermaken de komende maanden. Het zal voor haar niet altijd meevallen om met Jimmy op pad te zijn, want zijn grappen en grollen gaan gewoon door met haar erbij. Maar daar zal ze inmiddels aan gewend geraakt zijn na 9 jaar samen zijn. De grote vraag is wel wat er gaat gebeuren als zij na een paar maanden weer naar huis toe moet. Krijgt Jimmy weer heimwee en keert hij ook snel terug, of zal hij nog 8 maanden in Australië blijven om het jaar vol te maken?
Ik ga trouwens dit weekend verkassen van het hostel want die 16-persoons kamers zijn me toch wat te groot. Hier vlakbij is een hostel waar ik al eens eerded kort gezeten heb. Het heeft een fitness ruimte, bioscoopzaaltje en kamers met minder mensen erin. De vorige keer vond ik het wat te duur, maar na m'n winst van de afgelopen weken kan ik het me weer permitteren:)

Dit was 'm weer! Ik ga zo nog even chillen en dan maak ik me op voor another day at the office. Iedereen alvast een fijne voorbereiding op de feestdagen volgende week! Ik zag alweer een hoop kerstbomen voorbij komen op Facebook, dus de sfeer lijkt er al goed in te zitten. Hier wordt het kerst in korte broek, het belooft erg warm te worden de komende tijd.

Cheers,
PH